صد بار اگر توبه شکستی باز آی...

از جلوی حرم رد میشدم چشمم افتاد به گنبد طلاییش، چه حس خوبی بهم دست میده از دیدن گنبد و گل دسته های حرم. با خودم گفتم خوش به حال من که در کنار حضرت معصومه زندگی میکنم، یه جایی رو دارم برای فرار از روزمرگی، برای شکایت بردن از دنیا و مردمش و شاید خودم. خوش به حال اونایی که در مشهد زندگی می کنن و امام رضا رو دارن، میتونن دلتنگی هاشون رو تو حرمش نجوا کنن. اصلا خوش به حال هر کس که تو شهرش یه گنبد طلایی داره و میتونه با دیدن اون گنبد روحش رو جلا بده.
خوش به حال ما که خدا رو داریم، خوش به حالمون که مسلمونیم، هرچند از مسلمونی فقط اسمش رو داشته باشیم، من فکر میکنم همین قدرش هم میتونه باعث رستگاریمون بشه، تا کی میتونیم لطف ببینیم و نادیده اش بگیریم؟! امید دارم که یه روزی همین اسم ما رو نجات بده. خوش به حال ما که می توانیم به سراغ کسی برویم که همیشه ما رو پذیراست، خوش به حال ما که خدایی داریم که یکتاست، کریم و بخشنده است. 
خوش به حال ما که با وجود همه ماه های سال و همه الطاف خدا تو لحظه لحظه زندگیمون بازم در هرسال ماهی داریم به اسم رمضان، ماه خدا، رمضانی داریم که هر چقدر هم گناهکار باشیم بازم برکت و قشنگی لحظه لحظه اش رو حس میکنیم، خوش به حالمون که شب قدر داریم و میتونیم بدون اینکه اشتباهتمون رو بشماریم و به زبون بیاریم، "الهی العفو " بگیم و خدایی داریم که به رومون نمیاره تا دیروز کجا بودیم و فردا کجاییم،
خوش به حالمون که خدامون همیشه مراقبمونه و هر کاری میکنه برای اینکه ما کمی بندگی کنیم، خدایی که چشمش رو به روی همه خطاهای ما میبنده و تو ماهی به اسم "رمضان" ما رو به میهمانی خودش دعوت میکنه،
آره، خوش به حالمون که خدا ما رو سر سفره کرمش می‏نشونه، نوازشمون میکنه و آروم بهمون میگه:

"صد بار اگر توبه شکستی باز آی..."

پ.ن.1 : بالاخره بعد از مدت ها یه تصمیم کبری دیگه گرفتم و این وبلاگ آپ شد، البته باز هم به لطف و تلنگر یه دوست. دوست دارم پست بعدیم در مورد این تلنگر باشه. اگر بشه و اگر این تنبلی های من اجازه بده...
پ.ن.2: نمی دونم پست بعدی باز هم تو همین وبلاگ باشه یا نه، دارم اسباب کشی میکنم، آرمان شهر من به زودی به وردپرس منتقل میشه، ولی این انتقال تاثیری در ماهیت این وبلاگ نداره. من همون آدمم با همون اعتقادات و افکار و مسلما آرمان شهرم هم همون قبلی خواهد بود شاید با رنگ و بویی تازه.
پ.ن.3: راستی این روزا دوستانتون رو فراموش نکنید، همگی به دعای هم نیازمندیم.